via @Info_Dron

ModelDRON.pl

MQ-9 Reaper Predator B

MQ-9 Reaper U.S. Air Force photo/Staff Sgt. Brian Ferguson - USAF Photographic ArchivesRzuty samolotu Praca własna

MQ-9 Reaper

Dron MQ-9 Reaper (model Predator B) został opracowany przez firmę General Atomics Aeronautical Systems (USA - Stany Zjednoczone Ameryki Północnej) został oficjalnie zaprezentowany 2001-02-02.

Jego podstawowe wymiary techniczne to:

  • długość: 11.00 m
  • szerokość: 20.00 m
  • wysokość: 3.80 m

Ciężar właściwy (bez ładunku) tego drona to 2220.00 kg. Maksymalna masa startowa, to 4760.00 kg. Dron ten potrafi wznieść się w powietrze z ładunkiem o masie 2540.00 kg. Masa awioniki nie może przekroczyć 1360.00 kg. Całkowita, maksymalna masa uzbrojenia to 1360.00 kg.

Model MQ-9 Reaper porusza się w locie ze średnią prędkością 378.00 km/h. wg średniej arytmetycznej (t.j. (min+max/2). Średnia prędkość na wysokości przelotowej (czyli takiej, na której najwydajniej pracuje) to 313.00 km/h. Prędkość minimalną określa wartość 276.00 km/h. Prędkość maksymalną określa wartość 480.00 km/h. Dron ten wznosi się w powietrze z prędkością 378.00 km/h. Prędkość opadania, to 378.00 km/h.

Zasięg modelu Predator B to 5900000.00 m. MQ-9 Reaper potrafi przebywać w locie (tj. bez lądowania) do 28.00 h. Bezzałogowiec ten potrafi się wzbić w powietrze do wysokości 11200.00 m.

Niniejszy bezzałogowiec startuje na lotnisku. Do podstawowych metod lądowania MQ-9 Reaper zaliczamy: na lotnisku. Silniki nośne to: silnik turbośmigłowy, Honeywell TP-331-10T. Model ten jest wyposażony m.in. w: radar z syntetyczną aperturą AN/APY-8 Lynx, głowica optoelektroniczna, system elektrooptyczny AN/DAS-1 MTS-B, kamery pracujące w świetle dziennym, kamery pracujące w podczerwieni, dalmierz laserowy, laserowy wskaźnik celów, automatyczny systemem śledzenia plamki lasera. Podsumowując, na bazie podanych parametrów, drona tego zaliczyć można do następujących kategorii: wojskowe, UCAV, uderzeniowe, średniopłaty.

Wg wikipedii: MQ-9 Reaper (także Predator B) – amerykański bezzałogowy bojowy aparat latający (UCAV - unmanned combat aerial vehicle) produkowany przez firmę General Atomics Aeronautical Systems i używany głównie przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych oraz RAF. MQ-9 jest pierwszym "myśliwym - zabójcą" (ang. hunter - killer).

MQ-9 jest większym i zdolniejszym samolotem niż wcześniejszy MQ-1 Predator. Może on używać systemów naziemnych MQ-1. Ma on turbośmigłowy silnik o mocy 950KM, czyli o wiele mocniejszy od tłokowego silnika Predatora który miał moc 119KM. Wzrost mocy pozwala MQ-9 przelecieć 15 razy większą odległość i rozwijać trzy razy większą prędkość od MQ-1.

- źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/MQ-9_Reaper


Historia

Dobre doświadczenia w eksplatacji rozpoznawczego MQ-1 Predator skłoniły producenta do opracowania wersji charakteryzującej się lepszymi osiągami. Prace zainicjowano w 1998 roku początkowo tylko z inicjatywy producenta i tylko za jego pieniądze. W rozwój aparatu zaangażowała się NASA, która zainteresowana była pozyskaniem bezzałogowego samolotu do badań atmosferycznych. Bazując na konstrukcji Predatora General Atomics opracował wersję oznaczoną jako Predator B. Zbudowano trzy samoloty przedprototypowe: Predator B-001 ze skrzydłami o rozpiętości 20 metrów, silnikem turbośmigłowym Garret TPE-331-10T o mocy 712 kW, dzięki temu udźwig wzrósł do 340 kg, pułap do 14 600 m a długotrwałość lotu do 30 h, prędkość maksymalna 390 km/h. Predator B-002 z dwuprzepływowym silnikiem turboodrzutowym Williams FJ44-2A o ciągu 10,2 kN. Aparat miał udźwig 215 kg, osiagał pułap 18 000 m i prędkość 500 km/h przy długotrwałości lotu wynoszącej 12 h. Predator B-003 nazwany przez producenta General Atomics Altair, posiadał silnik turbośmigłowy Garret TPE-331-10T o mocy 712 kW (identyczny jak w wersji 001), rozpiętość 25,6 m. Wersja ta miała najlepsze osiągi: udźwig 1360 kg, pułap 15 750 m, prędkość 440 km/h i zdolność pozostawania w powietrzu przez 36 godzin. Pierwsza wersja nowej maszyny (001) po raz pierwszy wzniosła się w powietrze 2 lutego 2001 roku. Aparat napędzany silnikiem turbośmigłowym osiągnął pułap 13 700 m przy prędkości przelotowej 270 – 300 km/h. Drugi z prototypów, napędzany małogabarytowym silnikiem turboodrzutowym, w trakcie lotów próbnych osiągnął pułap 15 000 m przy prędkości maksymalnej 450 km/h i długotrwałości lotu około 18 godzin. Ostatnia wartość była poniżej oczekiwań i zrezygnowano z napędu odrzutowego na korzyść jednostki turbośmigłowej. Trzecią wersją maszyny (ale o rozpiętości zmniejszonej do 20 m) zainteresowanie wyraziło US Air Force, w którym pojawiała się koncepcja nowego wykorzystania bezzałogowych samolotów rozpoznawczych, które obok tradycyjnych zadań rozpoznania, wykrywania i śledzenia, wykonywały by również zadania bojowe polegające na samodzielnym niszczeniu wykrytych celów, ukoronowaniem tej koncepcji nazwanej Hunter/Killer mógł być uzbrojony Predator. W czerwcu 2003 roku Dowództwo Lotnictwa Bojowego (Air Combat Command) zatwierdziło realizowanie powyższej idei co umożliwiło prowadzenie dalszych prób i testów. W grudnia 2002 roku siły powietrzne zamówiły dwa samoloty przedseryjne, nadając im oznaczenie YMQ-9A. W październiku 2003 roku oblatano pierwszy z nich a w listopadzie tego samego roku siły powietrzne zawarły z firmą General Atomics kontrakt na przeprowadzenie fazy demonstracyjnej nowej maszyny oznaczonej jako MQ-9A, która rozpoczęła się w 2005 roku, rok później US Air Force zamówiło kolejne samoloty, których nazwę zmieniono z Predator B na Reaper (żniwiarz). Pod koniec 2006 roku Reaper dokonał pierwszego zrzutu uzbrojenia, zakończonego sukcesem. Na początku 2009 roku US Air Force dysponował 28 bezzałogowymi samolotami MQ-9 Reaper.

- źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/MQ-9_Reaper


Konstrukcja

Reaper zachował układ konstrukcyjny swojego poprzednika, jest średniopłatem z silnikiem umieszczonym w tylnej części kadłuba napędzającem trójłopatowe śmigło pchające i motylkowym usterzeniem ogonowym. Samolot posiada składane podwozie, przednie koło chowane w kadłubie a podwozie główne, dwugoleniowe składane po starcie wzdłuż kadłuba. Typowa misja realizowna jest w kilku etapach. Naziemna stacja kontroli lotu realizuje start maszyny i kontroluje jej lot do 150 km, następnie poprzez satelitarne łącze danych kontrolę nad aparatem przejmuje stanowisko kontroli zlokalizowane w Creech Air Force Base, po wykonaniu zadania procedura jest powtarzana w odwrotnej kolejności. Naziemną załogę kontrolującą lot stanowią pilot aparatu i operator systemów pokładowych samolotu zajmujący się również niszczeniem wykrytych celów.

- źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/MQ-9_Reaper


Wyposażenie elektroniczne

Na pokładzie aparatu umieszczony jest radar z syntetyczną aperturą AN/APY-8 Lynx posiadający zdolność mapowania obszaru ziemi o maksymalnej rozdzielczości wynoszącej 0,1 m oraz śledzenia poruszających się celów na dystansie do 23 km. W głowicy optoelektronicznej znajduje się system elektrooptyczny AN/DAS-1 MTS-B (Multi-spectral Targeting System) integrujący kamery pracujące w świetle dziennym (z czterokrotnym zoomem cyfrowym) i podczerwieni (z dwukrotnym zoomem cyfrowym), dalmierz laserowy i laserowy wskaźnik celów z automatycznym systemem śledzenia plamki lasera. Planowana jest integracja z aparatem radaru ze skanowaniem elektronicznym AESA (Active Electronically Scanned Array), który poprawiłby możliwości maszyny w bezkolizyjnym locie w cywilnej przestrzeni powietrznej a także integracje nowego uzbrojenia.

- źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/MQ-9_Reaper


Uzbrojenie

MQ-9 Reaper może przenosić maksymalnie 1360 kg uzbrojenia podwieszanego na sześciu węzłach podskrzydłowych. Samolot może być uzbrojony w bomby kierowane laserowo GBU-12 Paveway II, bomb GBU-38 JDAM lub bomb z mieszanym układem naprowadzania laser/GPS GBU-49 oraz pociski AGM-114 Hellfire. Możliwe jest również przenoszenie dodatkowych zbiorników paliwa. Planowane jest integracja dodatkowego uzbrojenia z aparatem. Maszyna przystosowana będzie do przenoszenia pocisków AIM-9X oraz AIM-120 AMRAAM i przeciwradiolokacyjny AGM-88 HARM. Wielka Brytania prowadzi prace nad integracją z aparatem pocisków Brimstone.

- źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/MQ-9_Reaper