RQ-7 Shadow 600
Bezpilotowy aparat latający "Shadow" powstał w izraelskiej firmie AAI Corporation. Jego protoplastą był RQ-2 "Pioneer". Pierwotnie jego rozwinięciem miał być RQ-6 "Outrider", ale problemy, które wystąpiły w trakcie konstruowania tego aparatu na przełomie lat 1997/1998, spowodowały że US Army zdecydowała się na rozpoczęcie prac przy innym systemie podobnego przeznaczenia. Próby porównawcze wypadły korzystniej dla będącego w początkowej fazie projektowania RQ-7.
Narodziny tej konstrukcji miały miejsce w 1990 r., a po raz pierwszy RQ-7 wzbił się w powietrze w 1992 r. (wg [5]). Trafił do służby w US Army jako zwycięska konstrukcja konkursu, na taktyczny aparat bezzałogowy. Wojska Lądowe swoje testy demonstracyjne przeprowadziły w październiku i listopadzie 1998 r. W grudniu 1999 r. złożone zostało zamówienie na cztery aparaty, które otrzymały oznaczenie "Shadow 200". Kolejne cztery zamówiono w marcu 2001 r. Zaproponowany pierwszy moduł wyposażenia (Block I) nie spotkał się z aprobatą US Army, w związku z tym przygotowano wersję poprawioną (Block II). Między lutym 2001 r. a jesienią roku następnego przeprowadzono serię prób przydatności operacyjnej. W październiku 2002 r. AAI RQ-7 "Shadow" został skierowany do produkcji seryjnej. Dostawy pierwszych seryjnych egzemplarzy zestawów i zebrane doświadczenia eksploatacyjne zaowocowały poprawieniem niektórych parametrów RQ-7A. Wszystkie te poprawki zaowocowały stworzeniem modelu RQ-7B.
Próby przydatności operacyjnej odbyły się w lutym 2001 r. na poligonie w Arizonie. Pierwsze próby bojowe RQ-7A zamierzano przeprowadzić wiosną 2001 r., w czasie misji nad Bałkanami. Niestety, program bardzo szybko został przerwany po rozbiciu się kolejno dwóch aparatów. Po wznowieniu lotów znów utracono kolejne "Shadowy". Na jakiś czas wstrzymało to jego rozwój. Najważniejszym sprawdzianem dla RQ-7A stała się operacja Iraqi Freedom. W działaniach zbrojnych użyto ośmiu zestawów. Do 2006 r. aparaty spędziły w powietrzu kilkadziesiąt tysięcy godzin. W 2004 r. przeprowadzono próby operacyjne wersji RQ-7B.
"Shadow 200" jest klasyfikowany jako taktyczny bezpilotowy aparat latający. Jego przeznaczeniem jest prowadzenie rozpoznania w dzień i w nocy na rzecz dowódcy związku taktycznego lub wydzielonej grupy bojowej. Ma on ułatwić podejmowanie decyzji w zakresie przemieszczania własnych wojsk, wykrywać i śledzić ruchy sił przeciwnika, a także, w razie potrzeby, na bieżąco przekazywać do stanowisk dowodzenia obraz z pola walki. Moduł jest mobilny i w razie potrzeby dotrzymuje kroku przemieszczającym się oddziałom, na których korzyść prowadzi rozpoznanie.
Najważniejszym odbiorcą systemu RQ-7 jest armia amerykańska. Wszystkie elementy systemu są produkowane w USA, w tym same aparaty w fabryce firmy AAI Corporation w Hunt Valley. Każdy system składa się z 4 aparatów latających, 2 naziemnych stacji kontroli lotu, terminala danych, 4 zdalnych terminali video, 6 pojazdów transportowych oraz hydraulicznej szynowej wyrzutni startowe. Do marca 2004 r. US Army zamówiła 33 zestawy RQ-7A plus pewną ilość aparatów zapasowych. Po sierpniu 2004 r. i oficjalnej prezentacji wersji RQ-7B, zamówienia rozszerzono, a także częściowo przeniesiono właśnie na nią. Do listopada 2005 r. dostarczono 124 aparaty w wersji RO-7A i 180 w wersji RQ-7B. W 2006 r. w US Army eksploatowane były 34 zestawy obu modyfikacji. Do zamówionej liczby brakowało 22 zestawów, natomiast plany zakładały włączenie w system w sumie 88 zestawów.
W 2008 r. firma AAI Corp. zaprezentowała nowy wariant bsl RQ-7B, który otrzymał skrzydła o wydłużonej rozpiętości z 4,27 do 5,49 m i zwężających sie końcówkach. Ponadto wydłużono o 0,2 m długość belek kadłubowych, co umożliwiło zwiększenie zapasu paliwa z 44 do 71 l. W efekcie do 9 h wzrosła długotrwałość lotu. Zmodyfikowane skrzydła dodatkowo umożliwią instalację nowych systemów wymiany informacji. Armia USA zdecydowała się zamówić 100 zestawów modernizacyjnych umożliwiających przebudowanie RQ-7B do tego standardu. RQ-7B zostały również wyposażone podświetlacze laserowe, które umożliwią wskazywanie celów dla bomb czy pocisków naprowadzanych laserowo. W październiku 2008 r. U.S. Army zamówiło kolejnych 13 systemów RQ-7B. Będą one posiadały już zarówno laserowe podświetlacze celu jak i nowe łącza wymiany danych (TCDL), pozwalające na wymianę informacji ze stanowiskami kontroli naziemnej, jak i śmigłowcami Boeing AH-64D "Apache". Dalsze 4 systemy trafią do U.S. Marine Corps. Dostawy wspomnianej partii miały być realizowane między grudniem 2009 r. a listopadem 2010 r. Zamówiono również 50 pakietów modernizacyjnych umożliwiających doposażenie RQ-7B w laserowe podświetlacze celu. Do października 2008 r. AAI zakontraktowało łącznie dostawy 113 systemów "Shadow", z których 71 zostało dostarczonych.
W 1998 r. Rumunia zakupiła bezpośrednio w Izraelu, dwa moduły większych BAL tej samej rodziny, oznaczonych "Shadow 600". Jeden z nich był operacyjnie wykorzystywany w Iraku. W 2003 r. oba moduły, w ramach pakietu modernizacji, otrzymały nowsze oprogramowanie.
Powstał także aparat "Shadow 400", który jest morską wersją systemu. Opracowano specjalne zasady użytkowania poszczególnych elementów modułu na jednostkach pływających (od fregaty w górę), w tym przechowywania i przeglądów, a także sprowadzania aparatów po wykonanej misji dokładnie nad macierzysty okręt. Jeden zestaw w 2002 r. zakupiła Marynarka Wojenna Korei Południowej.
W Polsce.
W grudniu 2005 r. zostało przekazane stronie amerykańskiej zamówienie na dwa zestawy RQ-7B "Shadow 200". Miały być one przekazane nieodpłatnie w ramach pomocowego programu Foreign Military Sales (FMS). W 2006 r. amerykańska Agencja Współpracy Obronnej zawiadomiła Kongres o zamiarze przekazania dwóch kompletnych zestawów RQ-7B "Shadow 200". W skład każdego miały wejść 4 aparaty plus 1 zapasowy (łącznie 10 egz.), dwie stacje kontroli naziemnej zasadnicze i jedna przenośna, siedem samochodów HMMWV M1152, jeden wóz kontroli technicznej, radiostacje SINCGARS, komplet wyposażenia logistycznego z pakietem części zamiennych. Bezzałogowy aparat latający "Shadow 200" prezentowany był na XIV Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach w 2007 r.
Planowano, że dwa zestawy RQ-7B wejdą w skład przygotowywanego dla nich dywizjonu w ramach 49. Pułku Śmigłowców Bojowych. Miejscem stacjonowania miało być lotnisko w Mirosławcu. Niestety, strona amerykańska zasygnalizowała wzrost kosztów zakupu dwóch zestawów. W związku z tym minister obrony narodowej podjął w dniu 25.06.2007 r. decyzję o zakupie tylko jednego zestawu "Shadow 200", a następnie w ogóle program anulowano.
Technicznie:
Model RQ-7 Shadow 600 (model AAI RQ-7 Shadow 600) firmy AAI Corporation (Izrael) został oficjalnie przedstawiony 1992-01-01.
Jego podstawowe parametry techniczne to:
- długość: 4.10 m
- szerokość: 6.38 m
- wysokość: 0.91 m
Masa własna tego bezzałogowca to 110.00 kg. Maksymalna masa startowa, to 258.00 kg. UAV ten potrafi obsłużyć ładunek o max masie 148.00 kg.
Średnia prędkość na wysokości przelotowej (czyli takiej, na której najwydajniej pracuje) to 110.00 km/h. Prędkość maksymalną wyznacza wartość 200.00 km/h.
Zasięg drona AAI RQ-7 Shadow 600 to 220000.00 m. RQ-7 Shadow 600 potrafi przebywać w powietrzu do 12.00 h. Dopuszczalna wysokość nad operatorem to 5700.00 m.
Niniejszy model startuje na lotnisku, z wyrzutni. Do podstawowych metod lądowania RQ-7 Shadow 600 zaliczamy: na lotnisku / pasie, system lin hamujących. Silniki nośne to: Silnik UEL AR-801 o mocy 33 kW (45 KM), Śmigło pchające. Bezzałogowiec ten jest wyposażony m.in. w: głowica optoelektroniczna, kamery pracujące w świetle dziennym, kamera termowizyjna, podświetlacz laserowy wskazywania celów, łącze wymiany danych TCDL. Cechą charakterystyczną tegoż sprzętu zatem jest m.in. wykonany z materiałów kompozytowych.
Podsumowując, na bazie wyżej wymienionych parametrów, drona tego zaliczyć można do następujących kategorii: samoloty, płatowce, wojskowe.
- źródło: http://www.samolotypolskie.pl/samoloty/187/126/AAI...